Vandaag ben ik alvast begonnen met de vrije opdrachten voor het komend half jaar. Een idee van mij was een aantal freerunners te fotograferen. Na een zoektocht online kwam ik bij Sebas en bij Dave terecht. Die hebben mij overigens gecorrigeerd dat het parkour betreft en geen freerunnen. Achter het Parkour en tracers zit trouwens nog een hele filosofie. In een notedop komt het neer op vrijheid. Dus het lopen van een parkour betekent dat je geen obstakels meer hebt. Alles is namelijk een uitdaging om te overwinnen. Is de muur nu nog te hoog, dan moet je door oefenen tot je wel erover heen komt. En die jongens en meiden kunnen echt wel wat hoor. Ze zijn stuk voor stuk sterk en ontzettend lenig. Respect voor deze gasten. Wel jammer dat ze me constant aanspraken met u. Dat komt hard aan ;-).
De foto's die ik hier plaats zijn een eerste opzet. De bovenste straalt wel meer vrijheid uit. Maar is moeilijker om seriematig neer te zetten. De foto hieronder is seriematig beter. En de foto daaronder is bedoeld om een verhaal te vertellen. Ik ben hier in ieder geval nog niet klaar mee.
Groet,
Martijn
