Het zwarte randje is er.

Het was even werken, maar het zwarte randje zit toch echt in de foto. Vorige week tijdens één van de mooie zonsondergangen wilde Mieke wel model staan. Dus vorige week woensdag met Mieke en Ramon naar het strand van Egmond gegaan. Even vergeten dat het braderie was, en dus best druk met mensen op het strand, en daar sta je dan. Maar dat terzijde. De kou was een grotere tegenslag dan het aantal mensen wat langsloopt. De techniek moest gelijk zijn aan de foto van Jodie Foster door Anni Leibovitz. Dat betekent dat je de achtergrond 2 stops onderbelicht, het model inflitst, waardoor het model goed belicht wordt. En daarnaast een langere sluitertijd neemt. Door de flits wordt het model dan bevroren, en omdat je altijd iets beweegt als je staat, ontstaat er een zwart bewegingsrandje. Dat randje is op het onderstaande detail van de nek goed te zien.
Trouwens niet alleen de flits zorgde voor het bevriezingseffect, ook de kou deed daar erg aan mee. Ik ben dan ook heel blij dat Mieke als model mee wilde. Bovendien vind ik het ook een prachtige foto. Wat ook een prachtige foto is, maar helaas geen zwart randje heeft is de onderstaande. Een fantastische blik in de ogen. En zo zijn er nog een 80 foto’s, maar helaas maar weinig met een zwart randje. Eigenlijk was de foto hierboven de enige met het duidelijkste zwarte randje. Dat was wel de laatste foto die we genomen hebben, dus om nou te zeggen dat ik de techniek helemaal onder controle heb. Maar ik moet ook niet teveel doorgaan over het zwarte randje, want Mieke heeft daar bevriezingsverschijnselen opgelopen en ik zeur maar over een zwart randje. Ik vind het bovenal mooie foto’s.

Hierboven ook nog even een voort borduursel van mijn taak van de Fotoacademie. De nacht fotografie. Deze past wel in de serie mijns inziens. Ik heb er nog een paar, maar nog niet helemaal tevreden. Volgende week maandag 10 september moet ik de taken inleveren, dus ik moet er nog even een aantal bijmaken. Daarna begint het circus weer. Dus kan nog even genieten.

Aanstaande donderdag weer naar het ziekenhuis om te zien of beejbietje echt zo groot wordt, of dat het een tijdelijke groeispurt was.
Martijn