Vandaag was er een mogelijkheid om nog met mentoren te spreken voordat op 4 september het boeltje opnieuw moet worden beoordeeld. Aangezien ik nogal wat opdrachten heb die niet goed zijn en opnieuw moeten worden gemaakt of die afgemaakt moeten worden, was het niet geheel onverstandig om op deze dag weer eens mijn gezicht te laten zien. Dus met mijn foto’s in de map naar de Fotoacademie. En daar was ik niet de enige. Dus lange wachttijden, maar het was het wel waard.
De algehele strekking is dat de foto’s die ik heb gemaakt eigenlijk te saai zijn. Ze zijn op zich wel steeds beter, maar toch nog steeds saai. Dat kan je eigenlijk al oplossen door er dichter bij te gaan staan of de uitsnede anders te maken. Dichterbij het onderwerp staan is voor mij sowieso al een grote overwinning. Nog veel te vaak blijf ik op een grote afstand staan om de mensen maar niet te laten denken dat ik een foto van ze neem. Daar wordt je dus nooit een groot fotograaf van. Dus dat moet anders. Ik hoef dus niet alles anders te doen. Wel veel zaken overnieuw, maar het is toch niet zo dramatisch als ik wel een beetje dacht. Ik zie het tweede half jaar gloren.
Vanavond eerst maar weer eens photoshopppen. Dat scheelt al een heleboel. Morgenavond naar de stad om een nieuwe snelle PC of Mac te zoeken. Wie daar nog tips in heeft hoor ik graag. Dan zaterdag en zondag maar weer eens strak aan de fotografie.
Gelukkig zie ik het licht weer.
Martijn
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten