vrijdag, november 10, 2006

Een thema, mijn koninkrijk voor een thema

En dat is nog niet zo makkelijk. Maandag moet ik een thema inleveren voor de portfolio opdracht. Als die is goedgekeurd, wordt er vanaf die volgende maandag elke week een opdracht verbonden aan dat thema. Dus stel dat je als thema hebt liefde. Dan krijg je die maandag daarop bijvoorbeeld de opdracht te laat. Dan moet je dus een foto maken met als onderwerp Liefde die te laat is. Die opdracht moet je dan de volgende maandag inleveren en je krijgt dan meteen een nieuwe opdracht bijvoorbeeld ruzie. Dan moet je dus een foto maken met de combinatie liefde en ruzie. Die moet dan weer de volgende week klaar zijn, en zo gaat het zeven weken door. Dus dat worden tropenweken. Ik heb gelukkig mijn vrije dagen een beetje opgespaard zodat ik die eens goed in elkaar kan draaien. Maar het gaat wel ontzettend druk worden kan ik je vertellen. Dus je hebt kans dat ik mensen eens proactief ga benaderen om foto’s te maken. Zorg dus dat je haar goed zit, want het kan zo maar gebeuren dat de bel gaat, je de deur open doen en flits….

Deze week heb ik ook een e-mail verstuurd naar de meeste mensen die dit lezen. Dat ging over een vrije opdracht. Hieronder nog eens de tekst voor de mensen die hem niet hebben gehad, maar het wel willen weten. Twee weken geleden zijn wij naar de film Forever geweest. Die film is gemaakt door een Nederlandse cineaste, Heddy Honigmann. Zij heeft gedurende een bepaalde tijd gefilmd op de Parijse begraafplaats "Père Lachaise" (de begraafplaats waar onder andere Jim Morrison ligt). Daar heeft ze de bezoekers gefilmd die voor beroemde schrijvers of musici kwamen.

Een Iranese man kwam voor de Iranese Schrijver Sadegh Hedayat (Schrijver van "De blinde uil"). De man woonde al een aantal jaar in Frankrijk en kwam geregeld naar het graf van Hedayat. Hij vertelde de reden waarom hij naar het graf kwam. De interviewster vroeg hem wat hij deed in Frankrijk. Na een lange stilte kwam het antwoord dat hij Taxichauffeur was. Maar dat vond hij niet belangrijk. Zijn passie waarom hij leefde was het zingen van Iranese liederen. Zo hield hij de connectie naar Iran levend. Dat vond ik mooi, kunnen aangeven wat je passie is waarvoor je leeft.

Dus ik zag meteen een foto-opdracht voor me, dat begrijp je wel. Wat ik wil doen is een foto maken van jou en je passie waarvoor je leeft. Als dat bijvoorbeeld zingen is, dan maak ik een foto van jou op een podium met microfoon en de hele mikmak. Als je passie voetbal is, dan maken we een foto van jou met een bal op een grasveld. Kortom vertel me je passie waarvoor je leeft en ik maak een foto.

Er zit natuurlijk wel een maar aan. Ik weet dat de meeste van jullie inmiddels kinderen hebben die jullie passie zijn waarvoor jullie leven. Maar dat is niet de passie die ik zoek. Dus probeer verder dan de kinderen te denken. Daarnaast is het natuurlijk ook zo dat ik niet alle passies die jullie hebben op de foto krijg. Maar we gaan het proberen. Dus als jullie de passies mailen waarvoor je leeft, dan kijk ik of we er een foto van kunnen maken.

Trouwens de film Forever is verder een fantastische film. Prachtig gefilmd en mooie verhalen, zeker een aanrader. Hier nog twee links naar die film, Link1 en Link 2

Martijn

Geen opmerkingen: